GEEN MIRAKEL MAAR WEL EEN SECOND CHANCE…

Ik ga deze samenvatting kort houden…

 

gisteren om 19 uur gaan slapen

om 21 uur weer wakker

2 uur verse spaghetti saus zitten maken

afwassen, kuisen, zak klaar maken

01:00 in bed

om 2 uur 29 hevig zitten piekeren

doorgeslapen tot 3 uur, weer zitten piekeren

5 uur 30 opgestaan met wellicht 1-2 uur slaap?

douche genomen , havermout pap klaar gemaakt ,

om 6 uur 30 was ik weg

7 uur in het station

tegen 8 uur in Brussel

tegen 8 uur 40 in DOO , er was file. Ben bovendien een halte tevroeg afgestapt dus ging ik te voet

tegen 8 uur 50 was ik in post 7

20 tal minuten op toilet gezeten

9 uur 10 met andere kandidaten gepraat. Een kandidaat herkende me als never give up…

9 uur 45 COMMISIE wachtzaal

11 uur , eerste kandidaat krijgt een goedkeuring, daarna 3 medisch afgekeurden, de kandidaat dat mij herkende was in beroep wegens een rugwervel die te dik was ofzoiets. We hadden beide immens stress. Wensten mekaar succes. Hij is er uiteindeljk toch door mogen gaan omdat hij een atletisch lichaam krijgt.

11 uur 30 ik was de laatste … Ondertussen begon ik echt zwaar te hopen en zat ik vast in emotie. Ik was bovendien vermoeid. In de COMMISIE kon ik amper praten van emotie en vermoeidheid. Dus liet ik hun gewoon de beslissing zeggen.

Ze hebben het boek gelezen maar niet volledig naar mijn gedacht. Maar dat deed er niet meer toe. Ik werd afgekeurd omdat ze willen dat ik eerst alles weer op plooien krijg, ze waren bang dat het te hard voor mij ging zijn ondanks mijn jeugd. Ik tegenspreekte dat maar gaf hun deels gelijk…

eind oordeel: definitief medisch afgekeurd voor een periode van 1,5 jaar. Als ik een diploma heb of heb gewerkt mag ik opnieuw aankloppen. Dus het beroep is nu deels een succes. Ik dacht eerlijk gezegd dat ik zwaar ging in de put vallen. Maar nog 5 min later leek alles een opluchting , de stress was opeens weg en kon weer ademen… En fris denken. Ik ben blij dat ik alles uit de kast heb gehaald en nu kan eindigen met een stap dichter bij mijn droom. Oke ja nog steeds geen testen. Maar ofwel was het geen beroep en nooit meer aanmelden ofwel was het beroep en dus wel weer aanmelden, alleen is dit voor een periode minimum 1,5 jaar later. Met de eisen geen collecatie meer te hebben, te werken of een diploma.

wel nu ga ik tenminste met alle plezier willen werken of een diploma halen. Maandag heb ik een afspraak met OCMW en dan bekijken we wat ik dus kan doen volgens hun boekje. Maandag train ik ook weer. En zal ik ook weer spontaan soliciteren. Nu kan ik tenminste niet meer denken aan het leger. Want ik heb de mogelijkheid alleen moet ik dus eisen volbrengen. En die eisen wil ik maar al te graag volbrengen. Op mijn 23-24 jaar mag ik dus para worden. Ten laatste zoals ik al eerst voorspelde op mijn 25ste. Nu weet ik dus wat het in houdt. Heb ik geen deadlines want conditioneel en fysiek kan ik al 20/20 ophalen. Dus die eerste trial en ERROR fase tijdens mijn training moet ik dus gelukkig niet meer ervaren. Het is dus enkel nog de stabiliteit. We go 4 it! WHOA!

aan de kandidaat Wouter W , je hebt me beloofd te schrijven dus ik hoop dat ik eens een nieuw MLD dagboek op paracommando.com kan lezen binnen x aantal jaar. Succes met je opleiding. En hopelijk tot binnen 3 jaar ^^

 

NEVER GIVE UP