WOORD VAN DE SCHRIJVER

AMATEUR-CONCEPT VAN DEEL 1

AMATEUR-CONCEPT VAN DEEL 1

5 verschillende manieren van schrijfwijze en ongekend veel periodes was nodig voor dit boek af te werken. Van mijn 17 jaar tot jaar X heb ik aan het verhaal gewerkt. Het concept weliswaar. Pseudoniemen, inhoudstafels, spelfouten, foto’s, enz. Kwam er later aan te pas. Geloof het of niet. Maar dit boek is voor 50% gecreëerd op een iPad. 20 procent op een iPhone en iPod touch scherm, 10% door elke dag heen en weer te gaan naar de bib, leve iCloud! Een goede 20% op een iPad mini die ik vervolgens weer verkocht. Alles was dus aangekocht speciaal om dit boek/mijn verhaal: af te werken, kon inbrengen, het levenslicht kon geven, het publiekelijk kon maken. De pc was later nog eens nodig voor de gehele afwerking.

Naast al deze poespas vergde het enorm veel doorzettingsvermogen en wilskracht om dit op papier te zetten. Het kostte me werkelijk: bloed, zweet en tranen. Want tussen al deze heisa dat je subiet gaat lezen, de onverwachtse armoede en gebeurtenissen. Heb ik dit boek dus gecreëerd. Ik ben dus blij dat het eindelijk af is en afgevuurd kan worden naar geïnteresseerden die houden van een verhaal dat 100% waargebeurd is.

Yup, alles dat je leest is totaal niet verzonnen. Het staat voor eeuwig in mijn geheugen gebrand, leve het fotografisch geheugen!

Ik ben zeker geen PRO in schrijven. Ik heb dus niet hooggeschoolde tekst. Eerder een hoopje tekst dat nog juist aangenaam is voor te lezen. Maar vooral een verhaal van immens veel pagina’s. Van pagina’s die zeer controversieel zijn, aangrijpend zijn, vol van emotie zitten. Je zult het echt wel voelen. Want gek genoeg kan ik dus mijn gevoelens zeer goed op papier zetten. Volgens menig lezer. Lezer? Wel euh… Ik schrijf veel, immens veel, freaky veel…

Schrijven is mijn uitlaatklep en mijn wapen. Ik heb dus immens veel papier vol van inkt. Op den duur heb ik er zelfs jammergenoeg weg gesmeten. Omdat ik dacht dat schrijven te verslavend was voor mij. Gelukkig heb ik nog een blog waar ik zeer trots op ben. Het is zeker geen professioneel hoogstandje. Eerder een amateuristisch visueel ding. Maar diep vanbinnen een bron vol van frustratie en woede. Euforie en zo veel meer. Vandaar dus het compliment dat ik mijn gevoelens goed op papier kan zetten.

Anyways, ik ga het hier bij laten. Ik hoop dat ik jullie voldoende heb geïnformeerd. Hopelijk hebben jullie wat aan mijn verhaal. Want het was nooit voor het geld bedoeld. Ik wou het gewoon ergens kwijt maar dan op grote schaal. Dit is dus deel 1!

Yup, maar liefst X aantal bladzijden en toch nog maar part 1. Schrijven is dus een deel van mijn leven geworden. En dit is dus mijn levensverhaal van mijn 3 tot mijn 22 jaar. Waar dus ongekend veel is gebeurd. Zo, ik ga stoppen met deze intro. Want ik kan zo blijven schrijven. Ik dwaal af….

NEVER GIVE UP