TRAINING UPDATE… 29 MAART

Problemen, problemen en nog eens problemen.

Mijn luchtwegen zijn nog altijd dicht. Mijn been blijft maar freaken. Mijn kracht is weg…..

Maanden lang heb ik zitten trainen totdat ik dus die griep kreeg. Het sein dat ik oververmoeid was. Nog een week later ben ik er weer in gevlogen. Op zich niks mis mee maar de fout die ik maak is mijn intensiteit. Moest ik nou eens rustig lopen en rustig zwemmen ipv altijd te streven tot het uiterste. Dan zal ik tenminste niet alles geven. Noch tans een regel die ik al langer moest respecteren: loop niet meer dan de gestelde eis. Ookal kan je nog , stop met de training!

mijn lopen moet dus niet continue een streefdoel zijn. Ik was gewoon weg dom. Elke freaking 2 dagen prestatie lopen is gewoon weg dom. Geen wonder dat ik me dan uitsloof. Ik liep me letterlijk leeg….

bij zwemmen wou ik dan weer hetzelfde. Hoewel ik geen techniek heb blijf ik maar vliegen zonder eens op het gemak te zwemmen…

daarnaast nog eens dat stappen en de kinesist. De kracht training daarentegen is niks fout mee…

Alleen is er een verdomd probleem dat ik altijd moet facen. Dat is opletten met mijn budget. Mijn budget dat naar rekeningen gaat en derest naar eten. Echter kon ik niet anders dan de laatste 3 dagen op droge spaghetti leven en wat rijst. Enkel de ochtend geeft me energie dankzij de havermout pap die me krach en energie heeft voor nog geen geld.

daarnaast is stilzitten al zeker geen goede balans. Want dan maak je je weer sloom. De balans is dus eigenlijk niet ver te zoeken. Gewoon alles dus langer uitvoeren maar minder intensief. Traag opbouwen is de boodschap, iets dat soms een oor in ander oor uit gaat bij mij….

ik ben maar wat opzoek werk gaan verrichten. Kwam uiteindeljk op een trainings programma van de navy seals uit. Dat is eigenlijk hetgene wat ik dus doe. Kracht en uithouding. Geen bodybuilder maar ook geen marathon loper. Echter streven ze daar niet om top prestaties maar om regelmaat en fitheid. En dat is iets wat ik ook gewoon wil. Alleen wil ik zo een hoge standaarden te snel voor elkaar krijgen.

neem nu vandaag. Ik had zin om eindelijk er weer in te vliegen met in het achterhoofd rustig te gaan. Echter stond ik op als een vod en dacht ik dat lopen me wel energiek en wakker zal maken. Niets bleek minder waar. Ik kon amper ademen op een trage snelheid, mijn benen waren soepel maar totaal niet energiek. Waarbij ik als gevolg mijn linker been nog belastte.

on the other hand moet je je eigen training vinden en niet je aanpassen op een ander. Laat je niet beïnvloeden zei ik altijd. De kracht training van de navy seals is gek genoeg minder zwaar als die van mij maar wel veel meer in regelmaat.

ik zelf blijf bij mijn wegen want ik kan zo blijven aanpassen. Mijn kracht is dus goed. Echter ben ik ervan overtuigd dat ik veel teveel wil presteren en te hard loop. Dat is op zich zeker niet slecht. Maar een para zou zonder probleem elke dag 10 km moeten kunnen lopen. En op zen minst zich zeker 10-12 keer kunnen optrekken na een vermoeide dag, ochtend,avond,middag,speed mars of whatever….

mijn conditie moet ik dus gewoon nu niet pushen to the limit. Misschien is het beter dat ik eens voor mezelf veel minder intensief train maar wel meer in regelmaat.

daarom kom ik dus uit

op 5 x zwemmen per week: 1 uur lang, maar traag

5 x lopen per week: 10 km maar op een rustig tempo

3 x kracht per week: zoals ik nu eigenlijk al doe. Dus gewoon optrekken x 6 , sit-ups x 3, pompen x 6

ik vind het irritant niet te weten of het nu beter is elke dag 3 x 3 x 3 te pompen of elke 2 dagen 6 x te pompen. Ik blijf dus bij mijn training formule want ik merk wel vordering. Al duurt het een jaar voor die 50 te halen. Ooit komen we er. En hebben we tenminste een nieuw hoogtepunt bereikt. Dan is het kwestie ophouden naar de 75 om uiteindeljk die 400 te kunnen … Nog een lange weg te gaan 😀

echter ben ik vandaag dus proberen lopen en ging dat zeer stroef. Ook mijn armen lijken maar geen kracht te hebben, en mijn borst is ook moe. WTF is going on? Vroeger trainde ik 40-50 uur cardio met een beetje kracht. Nu 20 uur met een balans. Mijn lichaam moet gewoon aanpassen maar het is zo hard vermoeid en aangedaan dat ik verplicht ben het te laten uitrusten. Het is zelfs zo erg dat ik nu ventolin moet nemen. Een puffer op voorschrift … Voor mijn ademhaling weer terug te krijgen.

het is zo verdomd schokkend je zo zwak en uitgeput voelen. Maar een echte overtraining is het ook niet hoor. Want anders zou ik al lang geen zin hebben om te bewegen en echt compleet niks kunnen. Die vermoeidheid aanval op mijn spieren en gehele lichaam /geest dankzij de griep heeft me zwaar uit balans gezet. Mijn longen waren toen een clusterfuck maar mijn kracht ging weer gouw op gang. Want ja ik kon opeens die 16 keer optrekken…

Het ligt dus eerder aan het feit dat ik mijn longen niet open kreeg dat ik zo slecht ademhaal. Maar vooral dat ik amper groenten of fruit binnen heb, en dan nog eens 3 dagen amper kunnen eten. Daardoor is mijn kracht dus ook opeens weg…

het is dan ook geen wonder dat mijn linker been het niet aankon. Want als je spieren moe zijn kunnen ze nu eenmaal niet de schokken opvangen ondanks het maar traag was vandaag…

man echt fucked up. Maar vroeg of laat is het een leuk leesvoer als ik eens wil terugblikken naar dit ene moment als we al zoveel jaar verder zijn.

het lijkt dat ik geen progressie meer maak. Maar in realiteit vroeg ik gewoon teveel en heb ik toch al veel verwezenlijkt ookal stelt het niet veel voor. Ik ben al rounded. Geen krachtpatser maar wel een energiek persoon met veel uithoudingsvermogen en kracht als kers op de taart. Helaas is dat energiek persoon nu amper te bespeuren.

ik herinner me nog toen ik de 10 km in 48 min wou halen. Ik kon amper de 10 km. 6-7 km was het verste waar ik geraakte. Op een bepaald moment kon ik amper 100 meter stappen omdat mijn longen dicht zaten dat ik dus amper zuurstof kreeg. Die dag kreeg ik ventolin voorgeschreven. Een puffer die je max een week mag gebruiken, best zelfs maar 3 dagen. Ik was zo pissed en zette mijn hoop op die puffer. Opeens was ik geliefd aan dat wonder ding want ik kon weer ademen. Niet na de eerste dag. Maar wel na een dag of 4. Resultaat? De 8 km kon ik zonder problemen en nog geen maand later haalde ik de 10 km in 48 min. Ik ging ervan weg want een puffer is niet goed. En toch dus dankzij die week dat ik zat te puffen een maand later dus mijn doel gehaald.

mijn record was dus eind 2015 een duurloop van 2 uur en 15. Weliswaar op traag tempo maar toch de 18 km gehaald !. Dat betekend dus dat eens je optimaal werkt een optimaal resultaat kan krijgen…. Een resultaat naar het ongekende. Want mijn record is 9.2 km in 35 min en 27 sec. 2.4 km in 6.40. Iets wat ik jammer genoeg nooit kon recorden. Maar dat is het hem net. Door al die timers en hartslag meters wil je gewoon presteren. Je maakt je op een geheven moment kapot. En zo ben ik dus op het idee gekomen de 10 km in 36 min te halen. In realiteit geraak ik dus aan betere resultaten als ik gewoon niet aan presteren denk en er gewoon probeer van te genieten. Maar omdat ik wil presteren zet ik dus soms een spurt terwijl ik eigenlijk van plan was rustig aan te lopen. En kijk ik dus af en toe gewoon de begin tijd en eind tijd na.

eigenlijk moet ik dat allemaal durven negeren en gewoon genieten van lopen. Ja het kan eentonig worden vandaar dat ik dus wil presteren. Maar in realiteit is een wedstrijd niveau nooit aan te raden als een training. En dat begin ik toch stilaan weer te beseffen …. Vandaar dus nu weer die aanpassing. Het blijft gewoon weg raar maar eens je toch je doel hackt geeft dat jou een ongekende euforie. Mijn 10 km in 36 wil ik dus zeker nog halen maar ik moet realistisch zijn en eerst dus weer opladen en vooral mijn batterij niet leeghalen met een training ….

daarom dus dit:

MA: KRACHT+ LOPEN

DI: LOPEN+ ZWEMMEN

WOE: KRACHT+ LOPEN

DO: LOPEN+ ZWEMMEN

VRIJ: KRACHT+LOPEN

ZA: LOPEN+ ZWEMMEN

ZO: RUST

 

Eens ik dat gewoon ben gaan we overwegen de 10 km in 36 min te halen. Het zou een mooie afsluiter zijn voor het jaar 2016. Nu dus eerst weer die fitheid. Vanochtend was dan misschien een ramp. Eens ik wat vitaminen binnen heb en dus weer regelmatig voldoende kan eten+ de puffer zijn wonder kracht…. Kan ik er wel weer tegen aan.

ik geloof niet echt in overtraining. Wij westerlingen denken altijd wel iets, zo geraak ik er nooit. Afzien loon dus! Blessure of niet. We stoppen niet maar halveren of doen rustiger aan.

zo volgende maand is het dus tijd voor een nieuwe standaard. Het maakt me bang geen kracht en conditie te hebben maar dat zit maar in de gedachte. Als je al elke maand sport enz ga je echt niet op 1,2,3 je conditie kwijt raken. Ik ben gewoon schaakmat door te weinig voedingsstoffen en dichte luchtwegen. We gaan toch stilaan voor de 18 keer optrekken ! En 20 x 3 pompen moet ook wel lukken. Nu dus eerst weer opladen maar ook niet stilzitten, hierbij laat ik het dus. Want ik ga als een happy morherfucker weer om eten en in de namiddag steek ik in heel stad Gent mijn cv binnen. Er moet toch wel ergens iets uit de Bus komen? Gewoon dus wat stappen en solliciteren en rustig aan zwemmen. Eens zien hoe ik er morgen, volgende week uitzie. Let the game begin, and…..

NEVER GIVE UP!