TRAINING 21 MAART 2016

Verdomme, ik kon gewoonweg niet slapen. Ik zat in een of andere roes van gedachten. Gisteren toen ik het nieuws las begon ik echt pissed te worden dat de media altijd zo een sensatie oppakt. Het is me beu dat nieuws. Want dankzij hun weet ik nu dat er nog 90 kamikazes onderweg zijn. Omdat ze dus blijkbaar met een boot zo Frankrijk binnen gedrongen zijn. En dat was trouwens nog maar een rapport vanwaar ze op de hoogte zijn. wie zegt dat het bij een boot blijft? Er kunnen al honderden actieve cellen zich situeren  binnen omstreken.

Het maakt me echt woedend dat het zover is moeten komen. Ik had het al 5 jaar geleden voorspeld. Maar daar ga ik niet meer over uitspreken. Alleen is die politiek hier gewoon lachwekkend. En de zogenaamde it en moslim experten al evenmin. Nu staan ze voor een mysterie hoe ze communiceren. En in het buitenland klinkt het dat Belgie gewoon lachwekkend is. Dat volgens de wet dus enkel België hem kon pakken. En dan begint die Sven Marie hem nog rechten te geven. Man,man, woedend word ik hier van.

De cgsu daarentegen kon enkel optreden op orders. En deden hun werk altijd efficiënt. Alleen begint de media weer gevaar uit te lokken. Het zou mij echt niet verbazen dat we binnen de 10 jaar een aanslag krijgen op de Gentse Feesten, op de 10 Miles, in het Antwerpse sportpaleis and so on. Het maakt me verdomme nog meer kwaad dat ik er enkel kan op kijken. Ik wil maar al te graag hier een job van maken. Maar defensie houdt me verdomme tegen.

Ik heb dus echt totaal niet geslapen. Ookal ben ik gewoon in mijn bed blijven liggen. Om 4 uur was ik al wakker, uiteindelijk doorgeslapen tot 9 uur 48. Natuurlijk half slapend. Ik begon direct weer in actie te schieten. Nam een ijskoude douche en kreeg effe een lichte draai en verhoogde ademhaling. Zo, nu was ik wakker. Ik ben dan werkloos, wel, fuck it. Ik ga maar mijn training next level gaan zetten. Toen ik havermoutpap at begon ik gelijk nog uit te drogen van te weinig slaap. Uiteindelijk heb ik echt mijn longen open geduwd door echt hard mijn mond te open rekken. Dat mijn nek spieren los kwamen. Ik lach bijna knock-out van die manier van doen. Maar na hard te hijgen begon ik eindelijk weer stilaan te kunnen ademen.

Nu is het menens! Tijd voor een opbouw en gewenning. Ik zag dan misschien af. Het was een teken dat ik sterker begon te worden en dat mijn lichaam dat moest wennen, terwijl ik het teveel pushte. Zo, fuck it. Time to train. Ik begon mijn lichaam te stretchen en negeerde dat ene been. Morgen loop ik weer, 4 km stappen is niks! Eens ik mijn lichaam dus zo hard push zal ik echt vroeg of zeer binnenkort het aankunnen om elke dag te lopen, te trainen of whatever.

In de fitness had ik wat conversaties over mijn doelen. En een wenste me dus succes. Ondanks de vermoeidheid en een slechte ademhaling ben ik toch opeens weer een energiek persoon geworden. Ik zei het toch, alles draait om gewenning, en zit vooral in het mentale. Nu was het dus mijn moment om verder te gaan! Hoe denk je dat top-sporters top-sporters werden? juist, ja. Het is dus inderdaad niet gezond wat ik doe. Maar zowat alles is ongezond. Mijn sport zit dus nog stilaan op zeer hoog niveau. Het begin is zwaar. Maar eens je er dus door sleurt, ga je er gewoon voor. Wel, ik had dus nu weer eens een top-sessie achter de rug! het is de wilskracht, you know…..

Ik begon dus met optrekken. Geen 16 maar toch nog een mooie prestatie op zo weinig slaap. 15,9,8,6,8,7( 3 min rust tussen elke reeks) was dus de uitkomst. Verder ben ik dus zitten stretchen, vervolgens eens sit-ups gaan doen op een bar al hangend. Dat was al gouw gedaan. Toch een 8 voor elkaar gekregen. Voor mijn benen was het nog wat te belastend. 2 minuten later ben ik echter al gaan sit-uppen. En, oh boy. Dit is toch een resultaat om blij van te worden.

Namelijk 560 keer in een run! Traag, weliswaar, een 100 tal reps per 3-4 minuten waren het. Mijn nieuwe update aan mijn playslist deed blijkbaar wonderen. Hierachter ben ik uiteraard gestopt. De 200 x 3 zal dus niet meer ver weg liggen van de realiteit. Anyways, sit-ups kan ik genoeg. Vooral mijn pompen en optrekken zijn nu de prioriteit. En de 10 km in 36 min!

Pompen wou ik dus limiteren op reeksen van 20. Het was dus uiteindelijk 20,17,13,14,11,11 als uitkomst geworden, met een rust pauze van 2 minuten per reeks.

In het algemeen ben ik dus zeker content. En ben ik echt van plan morgen weer te gaan lopen. Ik kijk vooral uit naar de intense sessie bij mijn kinesist. Want zij push’t me echt ‘to the limit’ op korte tijd. Verder kijk ik hard uit naar mijn fiets zodat ik sneller ter plekke ben. En veel, veel, veeeeeeeel, minder moet gaan wandelen. Wat dus zal resulteren in meer reserve-energie bij de hand te hebben.  🙂

NEVER GIVE UP!